Friday, June 1, 2012

စီနီယာႀကီး နဲ႔ Angry Bird


က်ေနာ္ ဟာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေနရာမွာ ေဖေဖနဲ႔ တူ တယ္လို႔ ေမေမနဲ႔ အတြင္းသိ ေဆြမ်ိဳးေတြကဆိုၾကတယ္။ စိတ္၀င္စား တာေတြတူတယ္။ ၀ါသနာတူတယ္။ ေတြးေခၚပုံေတြ တူတယ္။ ၿပီးေတာ့ အမ်ား က "ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ" လို႔ ေျပာရမယ့္ ကိစၥမ်ိဳး ေတြ မွာ ၀ါသနာႀကီး တာ တူတယ္။ အဲဒီလို ၀ါသနာ ေတြက ငယ္စဥ္ ကတည္း က ေဖေဖနဲ႔ အတူ သူ၀ါသနာပါရာ အလုပ္ေတြကူ လုပ္ေပးတာ ေတြကစ တင္ အျမစ္တြယ္ခဲ့တယ္ လို႔ ပဲယူဆရမယ္။ အထူးသျဖင့္ စာအုပ္စုတာ၊ တံဆိပ္ေခါင္း မ်ိဳးစုံ၊ ဒဂၤါးအေဟာင္းေတြ၊ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ိဳးစုံ စုထားတာ ေတြက က်ဳရီယို ဆိုင္လိုလို၊ စာအုပ္အေဟာင္း ဆိုင္လို လို ကို ျဖစ္လို႔။ ေဖေဖ နဲ႔ ၀ါသနာတူ လူႀကီး ေတြ အိမ္ကိုအလည္ လာၿပီး ေခါင္းစဥ္ တူရာတူရာ ေအာက္မွာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကၿပီ ဆိုရင္ က်ေနာ္က ေဘးမွာ တေမာ့ေမာ့နဲ႔ နားေထာင္ ေနခဲ့တာ။

ေဖေဖက သူနဲ႔ ၀ါသနာတူ တဲ့သား ကို သိပ္သေဘာက် မွာေပါ့။ တခုခု ကို သိခ်င္လို႔ ေမးလိုက္ မိၿပီ ဆိုရင္လဲ မဆုံးႏိုင္ေတာ့ ဘူးရွင္း ျပတာ။ အထူးသျဖင့္ သဘာ၀ ပါတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ၊ တိရိစာၳန္ေတြ အေၾကာင္း၊ ငွက္ေတြ အေၾကာင္း၊ ေခတ္မီ ၿပီး အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာ သဘာ၀ေဂဟစနစ္ ကို ဘယ္လို ထိမ္းသိမ္း တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေတြ ကို အေသးစိပ္တန္ စိပ္၊ အက်ယ္တ၀င့္ လိုရင္ အက်ယ္တ၀င့္၊ အၾကမ္းဖ်င္းတန္ ရင္အၾကမ္းဖ်င္း ရွင္းျပပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးပဲ လက္ဟန္ေျခဟန္၊ ကိုယ္ေနကိုယ္ထား အျပင္ အသံထြက္သင့္ ရင္ အသံပါ အတုလုပ္ျပေလ့ရွိလို႔ ေမေမနဲ႔ တကြ နီးစပ္ရာ တျခားလူေတြ အတြက္ေတာ့ "ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ" လို႔ ေျပာၿပီး ရယ္ၾကရပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ တိရိစာၦန္ေတြ ရဲ႔ အခ်င္းခ်င္း အသံေပး ၿပီး ဆက္သြယ္ၾကပုံ၊ ေဒါသထြက္တဲ့ အသံ၊ ရန္သူကို ေတြ႔လို႔ အခ်င္းခ်င္း သတိေပးတဲ့ အသံ၊ ေၾကာက္လို႔ ထြက္တဲ့ အသံ၊ ဖို သံ ေပးပုံ စသျဖင့္ အေၾကာင္းအရာ မ်ိဳးစုံ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ရွင္းျပေလ့ရွိပါတယ္။ ငွက္ေတြအတြက္ အသံဟာ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္း ကို ၾကက္ဖႀကီး တြန္ရင္ အနီးအနားက ၾကက္ဖ ငယ္ေတြ မတြန္ရဲတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ နယ္ေျမပိုင္ဆိုင္မွု အတြက္ တြန္ရတာ ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း ဥပမာေပးရွင္းျပပါတယ္။ ေျမလတ္ ေဒသက အိမ္ကေလးမွာ ေနစဥ္ က်ေနာ္ငယ္ငယ္ ကေတာ့ ငွက္မ်ိဳးစုံရဲ႕႔႔ အသံ လုပ္ျပတတ္တာ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။

က်ေနာ္ အပါအ၀င္ သားသမီးေတြ အေတာင္အလက္စုံလို႔ တကြဲ တျပားစီ ေနၾကေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ၿမိဳ႔သစ္က အိမ္ေလးမွာ ေနၾကရပါတယ္။ က်ေနာ္ က အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံ ဘာလီကၽြန္းမွာ၊ က်န္တဲ့ အကိုေတြ ညီမေတြက ကမာၻ႔ အေရွ႔ ဖ်ားက ႏိုင္ငံေလးမွာ။ အဆင္ေျပတဲ့ ညီမမ်ား က မိဘေတြကို သူတို႔ ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ေနဖို႔ ေခၚ ၾကေပမယ့္ အၾကာႀကီး မေနႏိုင္ရွာဘူး။ မတူတဲ့ ရာသီဥတု နဲ႔ ခင္ရာ မင္ရာေဆြမ်ိဳးမိသဂၤဟ ေတြမရွိတဲ့ တစိမ္း ႏိုင္ငံမလုိ႔ တဲ့။တခါေနရင္ သုံးလ ေလာက္ပဲ ေနႏိုင္ၾကတယ္။

ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ က အသက္ႀကီးၿပီဆိုေတာ့ သားသမီး စုံစုံလင္လင္တဲ့ အတူ ဆုံ ခ်င္တယ္၊ မိသားစု ဓါတ္ပုံ ရိုက္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ တဦးတည္း သီးသီးျခားျခားခြဲထြက္ ေနရတဲ့ ဘာလီကၽြန္းက က်ေနာ္က မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ က်ိဳးစားၿပီး မိဘေတြ နဲ႔အတူ မေတြ႔ရတာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာၾကာေနၿပီျဖစ္တဲ့ အကို၊ ညီမေတြကို ေတြ႔ ဖို႔ သြားရပါတယ္။ မိဘေတြ အေနနဲ႔ လဲ တစ္ေခါက္တစ္ေခါက္ ေရာက္ဖို႔ ကလြယ္တာ မဟုတ္လို႔ အခုလက္ရွိ အဲဒီႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတုန္း ေလး ကိုလာေစခ်င္ၾကတာပါ။ တကယ္ဆို က်ေနာ္ အဲဒီကို ေရာက္ေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ က ျပန္ဖို႔ တပါတ္ခန္႔သာက်န္ပါေတာ့တယ္။ မျပန္ခင္ မီတယ္ ဆုိရုံကေလး မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ ေရာက္ေတာ့ မိသားစု စုံစုံလင္လင္ နဲ႔ ဟိုး အရင္ က လို   ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါး  ေနာက္ေနာက္ ေျပာင္ေျပာင္ ျပန္ ျဖစ္လာပါတယ္။ အတူသြား၊ အတူစား၊ ၿပီးေတာ့ မေတြ႔ရတာ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ လူတိုင္းမွာ စကားေတြလဲ ေျပာ မကုန္ႏိုင္ ေအာင္ပါပဲ။ က်ေနာ္က ဘာလီက အေၾကာင္း၊ အင္ဒိုနီး ရွား၊ မေလးရွား မွာ ေနထိုင္အလုပ္လုပ္ ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေျပာသလို အကိုေတြ ညီမေတြကလဲ သူတို႔ ဆီက အေၾကာင္းေတြ၊ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖနဲ႔ ကလဲ ေရႊျပည္ေတာ္က အေၾကာင္း ေတြ စသျဖင့္ေပါ့။ က်ေနာ့္ အတြက္ ေတာ့ ကမာၻ႔ အေရွ႔ဖ်ား က ကၽြန္းႏိုင္ငံေလး ရဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ပုံ ထက္ စည္းကမ္းႀကီးပုံ၊ အလုပ္အေပၚ တန္ဖိုးထား က်ိဳးစားပုံတို႔ ကိုသာ တအံ့တၾသ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ေနရာတကာ လက္ညိဳးတထိုးထိုး နဲ႔ သိခ်င္တာ မွန္သမွ်ေမး လာလိုက္တာ အမိွုက္ ကို အမွုိက္ အမ်ိဳးအစား အလိုက္ ရက္သတ္မွတ္ၿပီး ပစ္ တဲ့ အေၾကာင္း၊ အိမ္ေရွ႔ က အမွိုက္ အထုပ္ကေလးေတြကို ပိုက္ကြန္အုပ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ပါ ေတြ႔ ျမင္ရပါတယ္။ ပိုက္ကြန္နဲ႔ မအုပ္ရင္ သူတို႔ စီက က်ီးကန္းေတြက ထိုးဆြ ၿပီး စားစရာ ရွာတတ္တဲ့ အတြက္ အမိွုက္ေတြ လမ္းေပၚမွာျပန္႔ က်ဲေနတတ္လို႔ အုပ္ထားတာ ျဖစ္ေၾကာင္းညီမျဖစ္သူက ရွင္းျပပါတယ္။

အဲဒီ မွာ တိုက်ိဳ ၿမိဳ႕႕ လည္ က အတင့္ရဲလွတဲ့ ေတာက်ီးကန္း (Large-billed Crow) ေတြကို သတိျပဳ မိပါတယ္။ ေတာက်ီးကန္း နဲ႔ ၿမိဳ႕ က်ီးကန္း (House Crow) မတူတာက ေတာက်ီးကန္း က ခႏၶာကိုယ္ ပိုႀကီးရုံမွ် မကပဲ ႏွုတ္သီးက သိသိသာသာ ႀကီးပါတယ္။ ၿမိဳ႕ က်ီးကန္း ေတြလို မ်ိဳး အာ ရင္ "အား အား အား " လို႔ မထြက္ ပဲ "အား" နဲ႔ "ဂဲ" ဆိုတဲ့ အသံ ႏွစ္သံ အၾကားထြက္ ၿပီး ပို က်ယ္ပါတယ္။ ငွက္ေပါက္ ကေလးေတြ၊ ၾကြက္၊ ပုတ္သင္ စတဲ့ အေကာင္ေတြကို အရွင္လိုက္ ေပါက္သတ္ၿပီး စားတတ္ၿပီး အလြန္လဲ စည္းလုံးၾကပါေပတယ္။

က်ေနာ္လဲ ေဖေဖ၊ ေမေမ နဲ႔ ညီမေတြ နဲ႔ လည္ပတ္ရာ က အျပန္ ညီမေတြ အိမ္နား အေရာက္လမ္းေဘး ဓါတ္တိုင္ေပၚမွာ တန္းစီ ၿပီး နားေနတဲ့ ေတာက်ီးကန္း ေတြ ကိုေတြ႔ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ခ်ိဳး ႏိွမ္လို႔ မရတဲ့ ၀ါသနာ ေၾကာင့္  ေတာက်ီးကန္း အသံ တု လုပ္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ငွက္ေတြ၊ တိရိစာၦန္ေတြရဲ႕ အသံတု လုပ္ျပရင္ သေဘာက်ေလ့ ရွိတဲ့ ေဖေဖ က" ေဟ့ေကာင္ မလုပ္ပါနဲ႔ ကြ" ဆိုၿပီး အသည္းအသန္ တားေတာ့ ေမေမနဲ႔ ညီမေတြ က ၀ိုင္းရယ္ၾကပါတယ္။


အေၾကာင္းကေတာ့ တေန႔မွာ ေဖေဖက အမွုိက္ထုပ္ ကို ေခ်ာင္းေနတဲ့ ဓါတ္တုိင္ေပၚက ေတာက်ီးကန္းေတြကို သူတို႔ အသံတု လုပ္ၿပီး လွမ္းစ ပါသတဲ့။ အဲဒီမွာ ေတာက်ီးကန္း အုပ္စုကသူရို႔ ကို ရန္စ ပါတယ္ ဆိုၿပီး ၀ိုင္း "အာ" ရုံ တင္မက ပဲ ဖားသားႀကီး ကို ၀ိုင္း "သမ" ဖို႔ ဆင္းလာၾကလို႔ အိမ္ထဲ ကို အျမန္ျပန္၀င္ ၿပီး ပုန္းေနရပါတယ္။ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ေတာက်ီးကန္း အုပ္က ဇြဲေကာင္းေကာင္း နဲ႔ အျပင္မွာ ေစာင့္ေနလို႔ အျပင္ ကိုေတာ္ေတာ္ နဲ႔ မထြက္ ႏိုင္ျဖစ္ေနၿပီး ညေနေစာင္း မွ အေပၚ အကၤ်ီ လဲၿပီး ထြက္ရပါသတဲ့။ အဲဒီေနာက္ ပိုင္းမွာ ေတာက်ီးကန္း ေတြကို မစ ရဲေတာ့ ပဲ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ရပါေတာ့တယ္။              

တိုက်ိဳက အန္းဂရီး ဘတ္ ေတြကို ေတာ့ ဖားသားႀကီးလဲေတာ္ေတာ္ေလးစား သြားပုံရတယ္။ လမ္းမွာ ေတြ႔တိုင္း "စလု" ကိုေပးလို႔။                ။




13 comments:

AH said...

ရယ္ေမာ ခံစားသြားပါတယ္ အကိုေရ..

tin min htet said...

ေတာက်ီးကန္းေတြလို စည္းလံုးၾကရင္ေတာ႔ ေကာင္းသား

မဒမ္ကိုး said...

လတ္စသတ္ေတာ႕အန္းဂရီးဘတ္ဆိုတာဒင္းတို႕ကိုေခၚတာကိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး)))

Anonymous said...

ဟား..ဟား တကယ္ေပ်ာ္စရာၾကီးပါလား။
အိုုင္အိုုရာ

မန္းကိုကို said...

ဒီဌက္ၾကည့္တာကိုက မိုက္ၾကည့္ၾကည့္ေနတဲ့ပံုပဲ :-)

ထင္လို႔လား အမွန္လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး ဌက္က ခပ္ဝတုတ္တုတ္ ျဖစ္ေနသလိုပဲ ။
ဒီ မဲလ္ဘုန္းမွာလည္း စာကေလးေတြ ခပ္လံုးလံုးပံုစံ ျဖစ္တာမ်ားတယ္ ။

အိမ္ေဘးမွာေတာ့ ဌက္ ၅-၆ မ်ိဳးေလာက္ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ စာကေလး ၊ က်ီးကန္းနဲ႔ ဆက္ရက္လိုမ်ိဳး အေကာင္ ခပ္ႀကီးႀကီး magpie လို႔ေခၚတဲ့ ဌာေနဌက္ေတြ ပါတယ္ ။ က်န္တာေတာ့ ေခၚမတတ္ေတာ့ဘူး ။ တစ္ခါခါလည္း ခို ၊ ခ်ိဳးနဲ႔ ၾကက္တူေရြး အေရာင္ အရြယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း ရပ္ကြက္ထဲ ေတြ႕ရတတ္ေသးတယ္ ။

စားခ်င္စိတ္ေတာ့ မရွိပါဘူးဗ်ာ ၊ အရင္က ေနာက္တာပါ :-)

mstint said...

မိသားစုဆံုျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ကာလေလးေတြရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ၾကည္ႏူးစရာေလးေတြဟာ အၿမဲတန္းအတြက္ အမွတ္တရရက္ေလးေတြေပါ့ေသာမတ္စ္ေရ။ က်ီးကန္းဆိုတဲ့ ငွက္ေတြဟာ စည္းလံုးၿပီး အၿမဲလို အုပ္စုလိုက္ဖြဲ႕ၿပီးေနေလ့ရွိၾကတယ္။
Angry Bird ဆိုတဲ့အတိုင္းအမည္နဲ႔လိုက္ပါ့ :P
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ) said...

ေတြးတတ္၏ ... း)

Nyi Nyi said...

ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ကိုရင္ေသာင္းရယ္။ က်ဳပ္တို႔ၿမိဳ႔မယ္ မၾကာေသးခင္ကမွသီးသန္႔အမိႈက္ထုပ္စနစ္မေအာင္ျမင္လို
႔ျပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္တယ္ၾကားမိတယ္။ (ႀကိဳက္သလိုအမိႈက္ထုပ္နဲ႔သာပစ္ၾကဖို႔နဲ႔ အထုပ္တစ္ခုထဲေတာ့ထည့္ၾကပါစိုလားဗ်ာ) ငွက္စိတ္ဆိုးေတာ့မႀကံဳဘူးေပါင္ဗ်ာ။ လူစိတ္ဆိုးေတြေတာ့အမ်ားသားကလား။
ႈွႈွ

rose of sharon said...

တိုက်ိဳကက်ီးကန္းေတြတယ္စိတ္ၾကီးသကိုး....

SHWE ZIN U said...

အ..အ.. အ..အားးးးးး
ဖတ္ၿပီးေအာ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားလို႕

ခင္မင္တဲ႕
ေရႊစင္ဦး ပါ

...အလင္းစက္မ်ား said...

အန္းဂရီးတိုက်ဳိသားက်ီးကန္းနဲ ့ေတြ ့သြားဒါကိုး။ ကိုရင္ကလည္း ဒါ့ပံုေလးဘာေလး တြဲရိုက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ည့ံဘာ့။ :P

ေနညိဳရီ said...

ဖတ္သြားပါတယ္ရွင္

Anonymous said...

Asthma drugs people usually take in nowadays can be simply divided into two broad categories, that is, preventive and palliative medicine. vpn hardware support

License

License
Thank you very much for visiting my blog. I really do. I am trying to write and share my knowledge, experience,information etc etc. I would be very much appreciated for your either encouraging or critical comments to my any post. Furthermore, some photos herein the posts are not mine and perhaps some information too. However I always try to credit or mention the courtesy of the respective owner and/or where I got it from. Anyway please leave your message anything regards to my blog or if you want to use any part of information from my blog. I would follow up thereafter your message, accordingly.
Contact: thomasjrlatt@gmail.com