ဘာလီကို လည္မယ္ဆို

အင္ဒိုနီးရွား ဂုဏ္ေဆာင္ ဘာလီကၽြန္း ဟာ ကမာၻ႔ ပထ၀ီေျမပုံေပၚမွာ ေသးေသးေလးသာ ျမင္ရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ကမာၻ႕ခရီးစဥ္ေဒသ ေျမပုံေပၚမွာေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွား က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ေဖာ္ျပရတဲ့ အထင္ကရ ခရီးစဥ္ေဒသတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍သာ ကၽြန္းတစ္ပါတ္ ကားတစ္စီး နဲ႔ ကမ္းေျခ တစ္ေလွ်ာက္ေမာင္း လို႔ သာရခဲ့ မယ္ဆိုရင္ တစ္ေန႕တည္း နဲ႔ေတာင္ တစ္ပါတ္ျပည့္ေအာင္ ေမာင္းလို႔ ရစရာ ရွိေကာင္း ရွိေပမယ့္ ခရီးစဥ္ ေဒသ တစ္ခု အတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့၊ လည္စရာ၊ ေလ့လာစရာ အျပည့္နဲ႔ ခရီးစဥ္ေဒသ ႀကီး တစ္ခုလို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာလီ ကိုေရာက္ဖူးတယ္ ဆိုတဲ့ နီးစပ္ရာ အသိမိတ္ေဆြ ေတြကို ဘာလီကို ဘယ္လိုျမင္လဲ လို႔ သာေမးၾကည့္ မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ရဲ႕ အျမင္ဟာ ဘာလီမွာ ပြင့္တဲ့ တရုတ္စကားပန္း ျဖဴျဖဴ ေလးေတြလို အဆုပ္လိုက္ အခဲလိုက္၊ အပင္ေပၚ ေရာ အပင္ေအာက္ေရာ မွာ ျပန္႔က်ဲ ေနသလို ၾကည္ႏူးစရာ အေျဖ ေတြအမ်ားႀကီး ရလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာလီကိုသာ တစ္ေခါက္ေလာက္ ေရာက္ဖူးခဲ့မယ္ ဆိုရင္ သဲေဖြးေဖြး ကမ္းေျခ ကေလးေတြ၊ သာယာတဲ့ ေလွကားထစ္ စပါးခင္းေတြ၊ ေဒသခံ ဘုရားဖူးေတြ နဲ႔ ျပတ္ေလ့မရွိတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းေတြ က ပြဲေတာ္ေတြ၊ ဘာလီ ရုိးရာ ေတးသံနဲ႔ အကအလွ၊ ကမ္းေျခမွာ တလူလူလြင့္ေနတဲ့ တံခြန္တိုင္ ေတြ ဟာ စိတ္ အစဥ္ ပုံရိပ္ထဲ မွာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကာေအာင္ စြဲထင္ ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘာလီဟာ တိုးပရိုဂရမ္ (Tour Program) တစ္ခုနဲ႔ ေဘာင္ခတ္ၿပီး အကန္႔ အသတ္ တစ္ခုအတြင္း မွာ သာလည္လို႔ ရတဲ့ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေန၀င္ရွုခင္း နဲ႔ ပင္လယ္စာ အကင္ ေတြေၾကာင့္ စည္ကားလြန္းလွတဲ့ ဂ်င္ဘာရမ္ (Jimbaran) ကေန တိုးရစ္ေတြ စက္က် တတ္တဲ့ ကုတ (Kuta) လို ေနရာမ်ိဳး က ေန စမင္ညာက္ (Seminyak) လို ဇိမ္ခံ ဟိုတယ္ႀကီးေတြရွိတဲ့ ေနရာ အထိ တစ္ေလွ်ာက္ လုံး ရွည္လ်ားတဲ့ ကမ္းေျခႀကီး အတိုင္း ရက္ေပါင္းမ်ား စြာ အေပ်ာ္ရွာ လို႔ ရပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမွု႔ အႏုလက္ရာ ေတြျပဳလုပ္ေရာင္းခ် တဲ့ ေတာအုပ္စိမ္းစိမ္း ထဲက ဥဘြတ္ (Ubud) ကေန မီးေတာင္ေတြ ရွိတဲ့ ဘာလီ ကၽြန္း အလည္ပိုင္း ကိုပဲ သြားမလား ဒါမွမဟုတ္ အမ္မက္ (Amed) တို႕ လိုဗီးနား (Lovina) နဲ႔ ပန္မ်ဴတာရန္ (Pemuteran) တို႔ လို ကမ္းေျခၿမိဳ႕ ငယ္ေလးေတြမွာ ရက္ေတြလ ေတြကို ေမ့ထားၿပီး ေနဦးမလား၊ ေနာက္ၿပီး မ်က္စိရွုပ္လြန္းလို႔ တိုးရစ္ ေတြ ကိုမျမင္ခ်င္ဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ႏူဆာလန္ဘြန္ဂန္ (Nusa Lambongan) ကၽြန္းက ျဖင့္ မလွမ္း မကမ္း မွာရွိေနေသး ေတာ့တယ္။


ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ဘာလီကၽြန္းသူ ေတြ ေန႔စဥ္ နတ္တင္ ေလ့ ရွိတဲ့ အုန္းရြက္ ေခါစာ ခြက္ကေလး ေတြလိုမ်ိဳး စြဲေဆာင္မွူ႕ မ်ိဳးစုံ ဟာ အကြက္ညီညီ ယက္ေဖာက္ထား တယ္လို႔ ေျပာရင္ မလြန္ပါဘူး။ ဆိုခဲ့ တဲ့ အေၾကာင္း အရာ ေတြဟာ ျမင္သာ ထင္ရွားတာေလးေတြ တခ်ိဳ႕ကိုသာ စုစည္း ၿပီး ေျပာသလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘာလီ ဟာ အင္ဒိုနီးရွား တစ္ႏိုင္ငံလုံး မွာ ဧည့္သည္ နဲ႔ သဟဇာတ အျဖစ္ဆုံး (Visitor Friendly) ကၽြန္း လို႔ ရဲရဲ ႀကီး ဆို၀ံ့ပါတယ္။ ရွိပါေသးတယ္။ ဘာလီရိုးရာ အႏွိပ္ ကေလးခံၿပီး၊ ေဆးေပါင္း စပါး (Herbal Spa) မွာ ႏြမ္းနယ္ မွု႕ေတြ ကိုေျဖေလ်ာ့ မလား။ Discovery Shopping Mall နဲ႔ မာတာဟာရီ (Mata Hari) မွာပဲ ေစ်း၀ယ္မလား။ ကရစ္ရွနာ (Krishna) နဲ႔ ဘာလီ အႏွံ႔ က အမွတ္တရပစၥည္း ဆိုင္ေတြ (Oleh Oleh) မွာပဲ လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ ၀ယ္ဦးမလား။ ေသခ်ာတာက ေတာ့ ဘာလီက အျပန္ဧည့္ သည္တိုင္း ဟာ အလာတုန္းက လိုမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ပဲ အိပ္ အႀကီး အေသး မ်ိဳးစုံနဲ႔ ပစၥည္း မ်ိဳးစုံ ပါသြားၾကတာပါပဲ။

အစား အေသာက္ ဆိုရင္လဲ လမ္းေဘး ေစ်းဆိုင္ (Warung) ကေလးေတြက ေနစၿပီး ဟိုတယ္ႀကီးေတြ နဲ႔ ဖိုင္းဒိုင္းနင္း (Fine Dining) ရက္စေတာရင့္ ႀကီးေတြ အထိ တတ္ႏိုင္သလို ႏွစ္သက္သလို စားလို႔ ရပါတယ္။ မေမ့ရမွာ က ဘာဘီဂူလင္း (Babi Guling) နဲ႔ ထမင္းကေလး တစ္ဇြန္းေလာက္ စားလိုက္ ဒါမွ မဟုတ္ ဘာလီစတုိင္ ပင္လယ္စာ အကင္ေလးစားလိုက္၊ ဘင္တန္ဘီယာ (Bintang Beer) ကေလး တႀကိဳက္ေလာက္ ႀကိဳက္လိုက္၊ မ်က္ႏွာ ခ်ိဳခ်ိဳ ညိဳညိဳစိုစုိ ဘာလီမ ေလး ေတြ ကို ၾကည့္လိုက္.. လုပ္ဖို႔ ကိုပါ။ :P

ဘာလီကို ဘယ္လိုလာ၊ ဘယ္မွာတည္းၿပီး ဘယ္ကိုသြားရမွာလဲ လို႔ ေမးလာခဲ့ရင္ အေျဖက ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္ ၿပီးသြားပါ။ ဘယ္မွာ ပဲတည္းတည္း၊ ဘယ္ကိုပဲ သြားသြား မွား စရာ အေၾကာင္း လုံး၀ မရွိဘူးလို႔ သာ ဆိုပါရေစ...။ ။


မွတ္ခ်က္။ ။ ေရးထားတာ ေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ နဲ႔ အဆုံး မသတ္ျဖစ္ ေနတာပါ။ ဘာလီ ကိုခဏခဏ လာလည္ခ်င္တဲ့ အစ္မခ်စ္ နဲ႔ အစ္ကိုပန္းသီး၊ ခရီးခဏခဏသြား တတ္တဲ့ အစ္မေခ်ာ၊ အစ္ကိုဧရာ နဲ႔ အစ္မသီတာ၊ လာလည္ခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ ေမသိမ့္သိမ့္ေက်ာ္၊ တိုးပရိုဂရမ္ ေတြ တိုးဂိုက္ေတြ ရွိလား ဆိုတဲ့ ေစာ (အ၀ါေရာင္ေျမ)၊ ေစာ ေျပာသလိုပါပဲ ဆိုတဲ့ Iora၊ ဘာလီခရီးစဥ္ အႀကံေလးေပးပါဦး ဆိုတဲ့ သရ၊ ဆရာကိုဟန္ၾကည္ တို႔ နဲ႔ တစ္ႏွစ္တာ ေနခဲ့တဲ့ ဘာလီကၽြန္း ကို သတိရ၍ ေရးသည္။