အမွတ္တရ ဘေလာက္ဂါေဒး

 ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေရးအခင္းႀကီး တခုအၿပီးကာလေတြဟာ ခရီးသြားလုပ္ငန္း မွာ အလုပ္လုပ္ ေနတဲ့ သူေတြ အတြက္ ေတာ့ အပန္းတႀကီး ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ကႏၱာရပင္လယ္ ဆိုရင္မလြန္ေလာက္ပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ရိုက္ခတ္မွဳ႔ က ခ်စ္ရတဲ့ သူေတြအားလုံး ကို ခ်စ္တဲ့ အမိေျမမွာထား ခဲ့ၿပီး ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ဆိုသလို စား၀တ္ေနေရး အေထြေထြ ကို ေျဖရွင္းရဖို႔ အဆင္ေျပရာ ႏိုင္ငံ ေတြကို ထြက္ၿပီး အလုပ္ လုပ္ၾကရတာပါပဲ။ အဲဒီအထဲ မွာ က်ေနာ္ တေယာက္လဲ ပါတယ္ (ဆိုတာေျပာစရာ မလုိဘူးထင္တယ္)။ :)

ႏိုင္ငံျခား မွာေနရသူေတြရဲ႕ ထုံးစံ အတိုင္း ျမန္မာအစား အေသာက္ အျပင္ ျမန္မာစာနဲ႔ ေရးထားတာ ေတြ ဖတ္ခ်င္စိတ္က အၿမဲထက္သန္ေနတာပဲ။ ကိုယ့္ရုံးက ကြန္ျပဴတာထဲမွာ ျမန္မာေဖာင့္သြင္းတယ္ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာ သတင္းဆိုက္ေတြ နဲ႔ ျမန္မာဘေလာက္ေတြ ဖတ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္လဲ ေရးခ်င္တာ ေရးဖုိ႔ ဘေလာက္ တခုလုပ္မယ္ ဆိုၿပီး လုပ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က ဖတ္တာ ပိုသန္တယ္။ အားေပးသူ ပရိတ္သတ္။ ကိုယ္ေရး တာကလဲ ကိုယ္စိတ္၀င္စားရာ။ တကယ္ဆို ေရးခ်င္ရာ ေရးတယ္လို႔ ေတာင္ ဆိုႏိုင္တယ္။ ခရီးသြား အေၾကာင္းေရးလိုက္၊ သဘ၀ပတ္၀န္းက်င္ အေၾကာင္းေရးလိုက္၊ ငွက္အေၾကာင္းေရး လိုက္ ဘာမဆိုင္ညာ မဆိုင္ ဟိုတယ္ရီႏိုေဗးရွင္း လိုဟာမ်ိဳးလဲ ထ ေရးခ်င္ေရးျဖစ္တာ။ 

ထူးျခားတာ က ဘေလာက္ေတြ ဖတ္ရင္းဖတ္ရင္း နဲ႔ ဘေလာက္ဖန္တီးရွင္ ဘေလာက္ဂါ ေတြကို ပါစိတ္ထဲ ကေနအလြန္အမင္း ရင္းႏွီးခင္မင္မိေနတာပဲ။ ဘေလာက္ဂါ ဆိုတာ နဲ႔ ကို ဇြတ္ ရင္းႏွီး ျပစ္လိုက္တာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဘေလာက္ဂါေတြ နဲ႔ အျပင္မွာ ပါ ေတြ႔ျဖစ္လာတယ္။ ဘေလာက္ဂါ ေတြဟာ ဘ၀ဇာတ္ခုံ ရဲ႔ သာယာလွပတဲ့ အပိုင္း ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူး စရာ အပိုင္းက အေရးပါတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဘေလာက္ဂါ ဆိုတာ အရွင္လတ္လတ္ အျပင္မွာ စ ေတြ႔ ဖုူး တာ က Craton၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ ကိုအခ်စ္ဆုံး။ အန္တီတင့္ လို နံပါတ္ထိုးၿပီး မွတ္မထားမိေပမယ့္ နီးစပ္ရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နဲ႔ဆုံဖူးတယ္။ ေနာက္လဲ အခြင့္ႀကံဳရင္ ႀကံဳသလို ေတြ႔ဦးမွာပဲ။ ဘေလာက္ဂါေတြ နဲ႔ ေတြ႔ဆုံ ေနတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကိုယ္ဟာ ဘေလာက္ဂါ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါလား ဆိုၿပီး ၀မ္းသာ ေက်နပ္တယ္။ အဲဒါကို က ဘေလာက္ဆက္ ေရးျဖစ္ေနတဲ့ တြန္းအား တစ္ခုမလား..။


(အမွတ္တရ Tag တဲ့ ကိုရန္ေအာင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၂၀၁၁ မွာဘေလာက္ေဒး အမွတ္တရ ေရးျဖစ္ခဲ့ေပမယ္ မႏွစ္က ဘယ္သူမွ မတဂ္ လို႔ မေရးျဖစ္လိုက္ဘူး)။