အေရွ႕ကမ္းရိုးတန္းက ကၽြန္းကေလး

အေနာက္ေတာင္တခြင္က မိုးရိပ္ရယ္..ဆင္

ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာဆို အပန္းေျဖကၽြန္္း တစ္ကၽြန္းပါလာရင္ စိမ္းျပာေရာင္သန္းေနတဲ့ ပင္လယ္ေရရယ္၊ နုလြျဖဴေဖြးေနတဲ့ သဲျပင္နဲ႕ အစီအရီအၿပိဳင္းအရိုင္း ေပါက္ေနတဲ့ အုန္္းပင္ေတြ ကို အၿမဲရိုက္ျပေလ့ရွိတယ္။ တကယ္တန္းဆို အၿမဲမမွန္နိုင္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ အပန္းေျဖ resort ဟိုတယ္ေတြက လွတဲ့ေနရာေတြမွာ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြျပည့္စုံတဲ့ေနရာေလး တစ္ခုကိုေရာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီကၽြန္ကေလးက ထရန္းဂႏု (Terengganu State) က ပုေလာလန္တင္ဂါ (Pulau Lang Tengah) ဆိုတဲ့ကၽြန္း ကေလးပါ။ ပုေလာ ဆိုတာမေလး လိုကၽြန္းလို႕အဓိပၸါယ္ရၿပီး ပုေလာလန္တင္ဂါ ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္းလယ္ေခါင္မွာ လင္းယုန္နားေသာ ကၽြန္းလို႕အဓိပၸါယ္ရွိတယ္လို႕ အတူလိုက္လာတဲ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မေလး ကရွင္းျပတယ္။

Pool View (D'Coconut Lagoon)

တကယ္ေတာ့ ဒီကၽြန္းေလးဟာ အနီးနားက နာမည္ႀကီး ပါဟန္းၾတန္း ကၽြန္း (Perhential Island) နဲ႕ ရီဒန္းကၽြန္း (Redang Island) တို႕ထက္ အေတာ္အတန္ေသးငယ္ ေပမဲ့ အဲဒီကၽြန္းေတြလို Tourist ေတြအလာ မမ်ား တဲ့ အတြက္ ေအးခ်မ္းၿပီး သန္႕ရွင္းလွပေနေသးတာ အမွန္ပါ။ ကၽြန္း ေသးေသးေလးမွာ စုစုေပါင္း ရီေဆာ့ဟိုတယ္ ေလးခု ပဲရွိေပမယ့္ တခုနဲ႕ တခု လုံေလာက္တဲ့ အကြာ အေ၀း မွာကိုယ္စီေဆာက္လုပ္ထား တာပါ။ ဒါကိုသတိ ျပဳ မိေတာ့ ကိုယ့္ဆီက ၿခံစည္းရိုးခ်င္း ကပ္ေဆာက္ထားတဲ့ ေခ်ာင္းသာ ကမ္းေျခကို သြားေတြးမိေသးတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ တည္းခဲ့တဲ့ ဟိုတယ္က D' Coconut Lagoon ဆိုတဲ့ 3+Star အဆင့္ရွိတဲ့ ရီေဆာ့ဟိုတယ္ေလးပါ။ ဒီကၽြန္းကေလး ကိုေရာက္ျဖစ္တာကလဲ အဲဒီ D' Coconut Lagoon က ေနအထူး ေရြးျခယ္ ထားတဲ့ ခရီးသြား လုပ္ငန္း ေတြက တာ၀န္ရွိသူေတြကို ဖိတ္တဲ့ အစီအစဥ္ (Familiarization Trip - FAM Trip လို႕ေခၚတယ္) အရလာၾကတာပါ။ ဟိုတယ္ တာ၀န္ရွိသူေတြ က အမ်ားႀကီး ဖိတ္မထားပဲ စုစုေပါင္း ကုမၸဏီ ၇ ခုခန္႕ကိုပဲေတြ႕ပါတယ္။ ကုမၸဏီ တခုကို ၂ ေယာက္ေလာက္ လာၾကတာဆိုေတာ့ ၁၅ ေယာက္ေလာက္ ပဲရွိတာပါ။ ၂ ညအိပ္ ၃ ရက္ စားရိပ္ၿငိမ္း အစီအစဥ္ ဆိုေပမယ့္ တေန႕ကို၁၀ နာရီေလာက္ထုိင္ေနရတဲ့ အလုပ္စားပြဲ နဲ႕ နိစၥဓူ၀ ကိစၥေတြကေန ခဏပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရွာင္ထြက္လို႕ရတာကို ကေတာ္ေတာ္ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေနပါၿပီ။

ခရီးစဥ္ကိုေျပာရ ရင္ ကြာလာလန္ပူကေန ကြာလာၾထန္းဂႏု (Kuala Trengganu) ကို ၆ နာရီေက်ာ္ၾကာ ဘတ္စကား စီးရပါတယ္။ ကြာလာၾထန္းဂႏုေရာက္မွ တကၠစီငွားၿပီး ေမာ္ေတာ္ဆိပ္ကို မိနစ္ေလးဆယ္ေလာက္ စီးရပါေသးတယ္။ လာႀကိဳ တဲ့ ဖယ္ရီ (Ferry Speed Boat) က ၂ နာရီမွဆိုေတာ့ ၁ နာရီေလာက္ ေလွဆိပ္မွာ အခ်ိန္ ျဖဳန္းေနရျပန္ပါတယ္။ ခရီးစဥ္က ေတာ့ ဘာမွထူးထူးျခားျခားမရွိလို႕ အေသးစိတ္မေရးေတာ့ပါဘူး။ ေဟာ္တယ္ ကတာ၀န္ရွိသူ ကလူစုံမစုံ စစ္ ၿပီးေတာ့ ေစာင့္ေနတဲ့ စပိဘုတ္ေပၚတက္ၾကၿပီး စ ထြက္ပါေတာ့တယ္။ ရာသီဥတု ကလဲ မုတ္သုံ ၀င္စ ဆိုေတာ့ မိုးတဖြဲဖြဲက်ေန ကာ ေကာင္ကင္တခုလုံး မဲေမွာင္ေနပါတယ္။ လိွုင္းေလ အေတာ္အတန္ ျပင္းေတာ့ စပိဘုတ္ကေလး က စက္ကုန္ေအာင္ေမာင္းရပါတယ္။ တညလုံး ေကာင္းေကာင္းစား မထားပဲ မနက္စာ လြတ္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ မွာ လိွုင္း မူးတဲ့ ဒဏ္ကို နာရီ၀က္ေလာက္မွာ စ ၿပီးခံစားရပါတယ္။ အစ ကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္သလိုပါပဲ။ ေနာက္ မွ အသက္ ၄၀ ခန္႕ အမ်ိဳး သမီး လိွုင္းမူးၿပီး ခံစား ေနရတဲ့ ပုံကို ေတြ႕ကာမွ ကိုယ္လဲ ပိုဆိုးလာသလိုျဖစ္လာပါတယ္ (ေနာက္မွ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္ဆိုတာ လာမိတ္ဆက္လို႕သိတယ္)။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ၅ မိနစ္ အတြင္းမွာ ကၽြန္းကို စပိဘုတ္ ကေလး ဆိုက္ကပ္နိုင္သြားပါတယ္။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စိုေနတဲ့ အ၀တ္အစားလဲ ပါလာတဲ့ ပုလင္းဖြင့္ ၿပီး ေဆးတခြက္ေလာက္ ေသာက္လိုက္ မွ ေနသာသလို ျဖစ္သြားတယ္ (တယ္စြမ္းတဲ့ေဆး)။ ေနာက္ေတာ့ တာ၀န္ ရွိသူေတြက ဟိုတယ္ အႏွံ႕ လိုက္ျပ ပါတယ္ ။ ေနရာ အႏွံ႕နီပါး ၾကည့္ၿပီးေတာ့ မွ ကိုယ္အခန္း မွာျပန္နားျဖစ္ပါတယ္။ ညေနေရာက္ ေတာ့ ကၽြန္း တပါတ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ စုစုေပါင္းမွ ဟိုတယ္ ၄ လုံးပဲ ကၽြန္းေပၚမွာ ရွိၿပီး တျခား ေနရာ ေတြကေတာ့ မိုးသစ္ေတာ ႀကီး က ဖုန္းလႊမ္း ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကို Dive Master (ေရငုတ္လမ္းျပ) Kamar (ျမန္မာလိုအဓိပါၸယ္ကလဲ ကမာ ပဲ) ကလိုက္ျပပါတယ္။ ကၽြန္းေပၚမွာ Lang Seri Resort, Blue Coral Resort, Redang Lang Resort နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရာက္ေနတဲ့ D' Coconut Lagoon Resort ပဲရွိတာပါ။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ White-bellied Sea Eagle ေတြေနာက္လိုက္ေနခဲ့တယ္..

ကၽြန္းပါတ္၀န္းက်င္မွာ ေရငုတ္ၿပီး ၾကည့္စရာ အနက္ ၇ မီတာ ကေန ၂၆ မီတာအတြင္းရွိ နာမည္ႀကီး Dive Site ၁၂ ခုရွိပါတယ္။ စပိဘုတ္နဲ႕ ၅ မိနစ္ ကေန ၁၅ ေမာင္းသြားရုံနဲ႕ ေရာက္နိုင္တဲ့ ေနရာေတြမွာရွိတာပါ။ အထူးသျဖင့္ လန္တင္ဂါ ကၽြန္းနား မွာ ေရငုတ္ရင္ Whale Shark (ေ၀လငါးမန္း) နဲ႕ Manta Ray (ငါးလိပ္ေက်ာက္) ေတြကို သူ႕ရာသီအလိုက္ ေတြ႕နိုင္တာပါဘဲ။ လိပ္မ်ိဳးစုံ ကေတာ့ ႏွစ္ပါတ္လည္ ေအာင္ ေတြ႕နိုင္ၿပီး တခါတရံမွာ Barracudas နဲ႕ Leopard Shark ေတြကိုလဲ ကံေကာင္းရင္ ေတြ႕နုိင္ပါေသးတယ္။ Grouper ေတြနဲ႕ တျခား ေရာင္စုံ ငါးအုပ္စုက ေတာ့ ေလွကို စက္သတ္ၿပီး ေပါင္မုန္႕ အပိုင္း အစ ေလးေတြပစ္ခ် လိုက္ရုံ နဲ႕ အနားကို စုလာၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူတုိ႕ ပို႕တဲ့ Dive Site မွာ စုစုေပါင္း ၄ ခါ ေရငုပ္လိုက္ Snorkeling လုပ္လိုက္ နဲ႕ Dive Master ကမာ နဲ႕ စကားေျပာလိုက္ နဲ႕ အခ်က္ အလက္ စုံသေလာက္ရလာပါတယ္။

Discover Scuba Diving Refresher Course

OK Lah ? OK

ကၽြန္ကေလးေပၚမွာ ေရကူး ေရငုတ္ အျပင္ Jungle Trekking (ေတာတြင္းေလ့လာေရး) လုပ္လို႕ ရပါေသးတယ္။ မနက္ေစာေစာထတတ္သူ အဖို႕ ေက်ာ္ခင္ (Jogging) လုပ္ရင္း Batu Kuching (batu = ေက်ာက္ေတာင္၊ Kuching = ေၾကာင္) ကို တက္လို႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတာ့ မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ မိုးရြာထား ေတာ့ ေရညိွေတြ နဲ႕ အႏၱာရယ္ ရွိနုိင္တယ္ လို႕ တားၾကလို႕ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေန႕လည္စာစား အၿပီး မွာ တစ္ေယာက္ ထဲ ကၽြန္းတစ္ပါတ္ ေရွာက္ၾကည့္ခဲ့တယ္..။ White-headed Eagle ေတြ ကိုမၾကာခဏ ေတြ႕ရၿပီး ေက်ာက္ေဆာင္ ေပၚကေန လွမ္းေခ်ာင္းေနတုန္း ေနာက္က ကုတ္ျခစ္တဲ့ အသံ ၾကားရေတာ့ အလန္႕တၾကား ထြက္ေျပးသြားတဲ့ Monitor Lizard ႀကီးကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ၆ ေပေလာက္ ရွည္မလားပဲ။ ေနာက္မွ ဒီအေကာင္ေတြ ဟာ ကၽြန္းက မူလ ေနထိုင္သူ အမ်ားစု ဆိုတာသိလိုက္ရေတာ့တယ္။

ဟိုတယ္ေတြပိတ္တဲ့ရာသီဆို ဒီလိုေလးျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္..

ထူးျခား မွု႕ မဟုတ္တဲ့ ထူးျခားခ်က္ က ဟုိတယ္ ၀န္ထမ္း (ဟုိတယ္ ၄ ခုစလုံး) အမ်ားစု က အနယ္ နယ္ အရပ္ရပ္ က တိုင္းရင္းသား ေရႊျမန္မာေတြပါ။ လန္တင္ဂါ ကၽြန္းဟာ တျခားအေရွ႕ ကမ္းရိုးတန္းက ကၽြန္းေတြလို ရာသီနဲ႕ အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ နို၀င္ဘာ လေလာက္ ကေန ေဖေဖာ္၀ါရီ လကုန္ေလာက္ အထိ မုတ္သုံ အ၀င္ မွာ ရပ္နားထားရပါတယ္။ လိုွင္းေလထန္ၿပီး မိုးအဆက္ မျပတ္သည္းသည္းမည္းမည္းရြာတတ္လို႕ ကၽြန္းနဲ႕ အဆက္ အသြယ္ေတာင္ ျပတ္သြားတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္း မွာ ေဟာ္တယ္ အသီးသီးက အေစာင့္ ေတြပဲက်န္ခဲ့တတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အယ္ဒိုထူး ဆိုတဲ့ ကရင္ေလး အဆိုအရ ဆိုရင္ ကၽြန္းတကၽြန္း လုံးမွာ ျမန္မာ ၇ ေယာက္နဲ႕ ဘဂၤလား တေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့တယ္ လို႕ဆိုပါတယ္။

၂ ည အိပ္ၿပီး ေနာက္ တေန႕မွာ ေတာ့ မနက္စာ စားၿပီး လာႀကိဳတဲ့ စပိဘုတ္နဲ႕လာရာလမ္း အတုိင္းျပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းအားလုံး လက္ျပရင္း လွမ္းေအာ္ႏွုတ္ဆက္ၾကတယ္..။

"Jumpa Lagi" (See you again)

Photo:-
- Suzaini Sulaiman & Malaysia tour operators

Ref:-
- D' Coconut Lagoon Resort (Bryan Wong - Manager)
- Kamar (PADI Dive Master)
- Tourism Trengganu